ehrentitle

And here is a photo of the current Bundeswehr truppenfahne with finial. It's different that what I have.

Larry, Thanks for your prompt response. I was aware that Bundeswehr finials were very simular to Imperial, but there were no Bundeswehr forces in Berlin until after unification in 1990 so I think this was used for another purpose. I believe this was in the trash of the US Consulate Annex which shared the building we were in. So maybe it was used for some ceremonial purpose. I have a 1966 Taschenbuch fur Wehrausbildung that shows the Bundeswehr flag with the finial you described:

In the late 1980s when I was stationed in Berlin I found this damaged (tip is broken off) German Flagpole Top in the trash. Being a pack rat I've hung onto it for two decades now. It looks a bit like the Imperial German Flagpole top, but I'm assuming that it's post 1945. It 10 1/4" tall by 3 3/4" wide with no marking that I can tell. The top actually screws out of the base. You can also see traces of glue on each side, near small hole, where something was attached. Anyone have an idea of what I have? Kevin

ISBN: 83-223-2287-9 I picked it up at the Polish Flea Market in Berlin in the early 90s. Kevin

Here is the full text in Polish on the Order of Grunwald. For those who don't speak Polish, most internet translation programs will give you a good idea of what it says. Kevin ORDER KRZYŻA GRUNWALDU Został ustanowiony rozkazem Dow. Gł?w-nego GL w listopadzie 1943 r. i zatwierdzo?ny uchwałą Krajowej Rady Narodowej z dnia 20 lutego 1944 r. (uchwała opublikowana w nr 7 ?Rady Narodowej") a następnie Dekretem PKWN z 22 grudnia 1944 r.*) Historia powstania tego orderu jest nietypo-wa, bowiem został wprowadzony i ustanowiony w okresie najcięższych walk partyzanckich w kraju z hitlerowskim okupantem. Wraz z liczeb-nym wzrostem oddział?w partyzanckich lewi-cowego nurtu walki podziemnej w okupowanej Polsce wyłoniła się konieczność ustanowienia nowych symboli charakteryzujących treści ideowe reprezentowane przez żołnierzy Gwardii Ludowej, a p?źniej Armii Ludowej. Stopniowo wprowadzano nową symbolikę na sztandarach i odznakach tych oddział?w. Zastosowano także w połowie 1942 r. nowe formy wyr?żnień w postaci pisemnych, trzystopniowych pochwał, udzielanych przez dow?dztwo gł?wne GL. W maju 1943 r. szef Sztabu Gł?wnego Gwardii Ludowej Franciszek J?źwiak ?Witold" podjął inicjatywę ustanowienia nowego, bojo-wego odznaczenia. Po zaakceptowaniu wniosku przez kierownictwo Polskiej Partii Robotniczej przystąpiono do opracowania nazwy i formy odznaczenia. W założeniach projektodawc?w nowe odznaczenie dla żołnierzy lewicy polskiej miało podkreślić narodowy charakter oddział?w oraz zaznaczyć cel prowadzonej walki. Po-stanowiono, że nazwa i symbolika projektowa-nego odznaczenia będzie nawiązywała do od-wiecznych tradycji walk Polak?w z teutoniz-mem i zwycięstwa pod Grunwaldem w 1410 r. Zaprojektowanie formy odznaczenia powie-rzono mjr. Stanisławowi Nowickiemu ?Felko-wi", kt?ry w tym czasie był naczelnym redaktorem konspiracyjnego organu GL ?Gwardzista" i członkiem Sztabu Gł?wnego GL. Pierwszy projekt, jeszcze nie do końca sprecyzowany, powstał w połowie 1943 r. Po debatach odzna-czenie nazwano Krzyżem Grunwaldu. "Dokumentem wprowadzającym odznaczenie był re-gulamin Gwardii Ludowej z listopada 1943 r. W regulaminie określono, że ?Krzyż Grunwaldu jest polskim odznaczeniem nadawanym za czyny bohaterskie w walce zbrojnej z okupantem o Wolność i Niepodległość Polski". Regu?lamin usankcjonował wcześniej ustaloną formę wyr?żnień o trzech klasach i ustalił spos?bnoszenia oraz wymiary*) i barwę biało-czerwo-ną dla wstążeczek, kt?re wręczano wyr?żnionym zastępczo, w miejsce nie zaprojektowanej jeszcze ostatecznie odznaki orderowej. 0-kreślono r?wnież uprawnienia odznaczonych do awansu ? odznaczonym Krzyżem Grunwaldu szeregowcom przysługiwał awans do stopnia kaprala, a sierżantom do stopnia porucznika. Odznaczeni otrzymali na uroczystej zbi?rce dyplomy z wyszczeg?lnieniem czynu, za kt?ry zostali nagrodzeni. W dyplomach wymieniano tylko pseudonimy, bez nazwisk. Następny dokument ? Rozkaz Sztabu Do-w?dztwa Gł?wnego Gwardii Ludowej, datowany 1 stycznia 1944 r. i opublikowany w ?Gwar-dziście" nr 36 z 25 grudnia 1943 r. ustalał warunki nadawania wyr?żnień w poszczeg?lnych klasach: klasa l ? mogła być przyznawana ,,za wybitne zasługi w organizowaniu polskich sił zbrojnych, za chwalebne przeprowadzenie wielkich operacji wojskowych oraz od-znaczonym Krzyżem Grunwaldu klasy II za wielokrotne osobiste czyny bohaterskie". Klasa II mogła być nadana ,,za wybitne wyr?żnienie się w dowodzeniu podczas boju, za ofiarną pracę nad organizowaniem polskich sił zbrojnych oraz odznaczonym Krzyżem Grunwaldu klasy III za osobiste czyny bohaterskie". Klasę III przyznawano ?za osobiste czyny bohaterskie na polu walki lub w pracy podziemnej". 20 lutego 1944 r. Krajowa Rada Narodowa, na wniosek Naczelnego Dow?dcy Armii Ludowej gen. Michała Roli-Żymierskiego, zatwierdziła wcześniejsze ustalenia Dow?dztwa G.L. Na mocy uchwały KRN, stanowiącej podstawowy akt prawny odznaczśnia stwierdzono, że ?Krzyż Grunwaldu jest odznaczeniem wojskowym". W uchwale sprecyzowano kwalifikacje czyn?w i zasług, stanowiących podstawę do przyznawania odznaczeń w poszczeg?lnych klasach, l klasa miała być nadawana ?za zwycięskie prowadzenie większych operacji wojskowych, za wybitne i o dużym znaczeniu zasługi przy organizowaniu sił zbrojnych oraz walki podziemnej". II klasa ? ?za wybitne wyr?żnienie się w dowodzeniu oddziałem na polu bitwy, w dowodzeniu oddziałem party-zanckim i za wybitne zasługi w pracy pod-ziemnej". III klasa ? ?za osobiste czyny bo-haterskie na polu walki lub w pracy podziem?nej". W uchwale określono, że l klasę Krzyża Grunwaldu nadaje KRN na wniosek Prezydium lub Dow?dztwa Gł?wnego Armii Ludowej, a klasę II i III Dow?dztwo Gł?wne Armii Ludowej na wniosek niższych dow?dztw. Wnioski do odznaczeń miały być wystawione na piśmie z dokładnym opisaniem czynu, za kt?ry ma być przyznane odznaczenie. Odznaczonym przy-sługiwało prawo do awansu. Na mocy Uchwały z 20 lutego 1944 r. zmienione zostały barwy wstążek przyznawanych w dalszym ciągu zamiast niewykonanych jeszcze odznak. Do do-tychczasowych barw biało-czerwonych dodano barwę zieloną. W połowie 1944 r. odznaka Krzyża Grunwaldu została zaprojektowana przez artystę plastyka Mieczysława Bermana. Ostateczną jej wersję ustalono we wrześniu 1944 r. przy wsp?łudziale gen. Michała Roli-Żymierskiego i płk. Mariana Spychalskiego. Przyjęto wz?r krzyża r?wnoramiennego z dwoma mieczami w środku tr?jbocznej tarczy awersu i napisem 1410/KG/1944 w takiej samej tarczy rewersu. Pierwsze egzemplarze odznak wykonano w marcu 1945 r. w moskiewskiej Mennicy Państwowej ?Gosznak". W dekrecie PKWN z dnia 22 grudnia 1944 r.*) ORDER KRZYŻA GRUNWALDU został wymieniony jako order ustanowiony u-chwałą KRN z dnia 20 lutego 1944 r., a artykuł 3 tego dekretu określał, że ?Odznaczonym Krzyżem Grunwaldu przyznaje się te same przywileje co i kawalerom orderu VIRTUTI MILITA-Rl, nadto każdy odznaczony ma prawo awansu o jeden stopień". Następny dekret PKWN z 23 grudnia 1944 r. ?O trybie nadawania order?w, odznaczeń wojskowych i medali" podał zasady nadawania orderu, według kt?rych ORDERY KRZYŻA GRUNWALDU nadawało Prezydium KRN z tym, że w okresie trwającej wojny klasę II i III m?gł nadawać w imieniu KRN Naczelny Dow?dca Wojska Polskiego lub upoważnieni przez niisgo dow?dcy armii, korpus?w i dywizji. Nadawanie l klasy orderu należało do bezpośredniej kompetencji Prezydium KRN na wniosek przewodniczącego PKWN albo Naczelnego Dow?dcy Wojska Polskiego. Dekret określał r?wnież tryb stawiania wniosk?w i sporządzania dokumentacji orderowej. Po ogłoszeniu Dekretu, Naczelny W?dz na zasadzie Rozkazu personalnego z grudnia 1944 r. upoważnił dow?dc?w armii do nada-wania Krzyża Grunwaldu III klasy dla szere-gowych, podoficer?w i oficer?w do dow?dcy batalionu lub dywizjonu włącznie. Od 1947 r. nadawanie order?w należało do kompetencji Rady Państwa. Do końca 1945 r. nadano łącznie 2681 order?w, w tym l klasy ? 27; II klasy ? 61; III klasy ? 2593. ORDER KRZYŻA GRUNWALDU jest orderem wojennym. Dzieli się na trzy klasy: l, II i III. Odznaką orderu jest r?wnoramienny krzyż w l klasie wykonany ze złota o wym. 55 mm, w II i III klasie srebrzony*) o wymiarze 45 mm, ramiona krzyża z wyjątkiem rewersu w III kla-sie są obramowane, w środku krzyża umiesz-czona jest tr?jboczna tarcza w obramowaniu; na tarczy awersu znajdują się dwa obosieczne miecze zwr?cone ostrzem w d?ł, na tarczy rewersu umieszczony jest trzywierszowy napis: 141 O/K G/1944. Obramowanie ramion i tarcz oraz miecze i napis są w II klasie złocone. Wstążka wszystkich trzech klas szer. 35 mm noszona na piersi**), jest czerwona z zielonymi paskami szer. 2 mm wzdłuż brzeg?w i białym paskiem szer. 7 mm pośrodku. Od 1952 r. ordery nadaje Rada Państwa. Do 1983 r. nadano og?łem 5738 order?w, w tym l klasy ? 71; II klasy ? 346, III klasy - 5321. Wśr?d odznaczonych ORDEREM KRZYŻA GRUNWALDU l klasy znajduje się m. in.: gen. broni Zygmunt Berling ? d-ca 1 Korpusu WP.; Bolesław Bierut ? przewodniczący Krajowej Rady Narodowej; gen. Dwight Dawid Eisenhower ? nacz. dow?dca alianckich eksped. sił zbrojnych w Europie od 1943 r.; Władysław Gomułka ? sekretarz PPR; Andriej A. Greczko ? marszałek ZSRR; Iwan J. Jaku-bowski ? marszałek ZSRR, gen. dyw. Franciszek J?źwiak ? szef Sztabu Gwardii Ludo?wej; Iwan S. Koniew ? marszałek ZSRR; gen. broni Stanisław Popławski; Konstanty Rokossowski ? marszałek ZSRR; gen. dyw. Juliusz Karol R?mmel ? dow?dca Armii ?Ł?dź", ?Warszawa" i obrony Warszawy w 1939 r.; gen. broni Władysław Sikorski ? Naczelny W?dz Polskich Sił Zbrojnych na Za-chodzie od 1939 r. (odznaczony pośmiertnie); Stefan Starzyński ? prezydent m. st. Warsza-wy w 1939 r. (odznaczony pośmiertnie); gen. broni Karol Świerczewski ? wiceminister obrony narodowej; Dmitrij F. Ustinow ? mar-szałek ZSRR; Aleksander M. Wasilewski ? marszałek ZSRR; Wanda Wasilewska ? lite-ratka, przewodnicząca Związku Patriot?w Polskich w ZSRR; Gieorgij Żuk?w ? marszałek ZSRR; gen. broni Michał Rola-Żymierski ? Naczelny Dow?dca WP. Pośmiertnie order ten otrzymali działacze polskiego ruchu robotniczego i ludowego; Norbert Barlicki, Marian Buczek, Stanisław Dubois, Paweł Finder, Małgorzata Fornalska, Irena Kosmowska, Alfred Lange, Mieczysław Niedziałkowski, Marceli Nowotko, Adam Pr?ch-nik, Maciej Rataj i Wincenty Witos. ORDEREM KRZYŻA GRUNWALDU II klasy odznaczeni zostali m. in.: gen. dyw. Bolesław Kieniewicz, gen. broni Władysław Korczyc, gen. dyw. Franciszek Księżarczyk, gen. dyw. Mieczysław Moczar, gen. armii Stanisław Po-pławski, gen. broni Karol Świerczewski, gen. dyw. Wsiewołod Straszewski, gen. dyw. Alek-sander Zawadzki.

Very interesting. I have a 1989 Polish book, Polskie ordery i odznaczenia, Wydawnictwo Interpress, Warszawa, on medals and decoration which says that of 1983 there were a total of 5738 medals awarded including: 1st class - 71; 2nd Class - 346, and 3rd Class - 5321 Do 1983 r. nadano og?łem 5738 order?w, w tym l klasy ? 71; II klasy ? 346, III klasy - 5321.

It's a GQ Club pin which is simular to the "Caterpillar Club" pin issued by other parachute makers. to sevicemembers who successfully used their parachutes. It was issued by GQ Parachutes (Later GQ Parachutes Limited) formed in 1932 which merged with Irvin Aerospace Limited (formerly Irvin Parachute) in 2001. I've seen several Caterpillar Cub pins but never one of these GQ Club Pins before. Here is a review of a 1956 book called Into the Silk True stories of the Caterpillar Club that gives a good background on these badges. Kevin The full story of the birth and phenomenal growth of the Caterpillar Club all of whose members? lives have been saved by parachute descent from an aircraft in an emergency. By the beginning of the 21st Century it was estimated that more than 100,000 people internationally owed their lives to a parachute. The Caterpillar Club was created in 1922 by Leslie Irvin, the American parachute pioneer who invented the ripcord-operated chute. Irvin pledged that he would donate a caterpillar pin to every person, anywhere in the world, who saved his or her life in an emergency with a parachute of his design. The club, he said, would have no social premises, charge no entrance fee, no subscription. The only class of membership would be life, the only privilege, ?its continued enjoyment.? The club would have no committee, patron or president ? just an honorary secretary. That role over the years has been performed by various members of the staff of the company Irvin formed ? the Irving Air Chute Company (the ?g? was mistakenly added to his name on registration and he couldn?t at that time afford to change it). In the late 1950s Ian Mackersey set out to read each of the then 30,000 files of the club?s European branch at the Irving Air Chute factory at Letchworth in Hertfordshire. He traced and interviewed many of the survivors for the hundred stories that became the substance of the book. They included successful leaps into the silk from as low as fifty feet; others from great heights with descents taking half an hour and more. Escapes in which men shared their chutes with another who lacked one. Extraordinary events in which aircrew, flung out of their aircraft without parachutes, providentially caught hold of other men in mid-air. Even more remarkable were descents by individuals who could not be admitted to the club and receive its famous gold caterpillar pin because they had survived plunges to earth without a chute. In 1977 Ian Mackersey updated the book, adding accounts of emergency descents made possible by dramatic advances in ejection seat escape technology. These new stories included that of the survival of a USAF SR-71 Blackbird pilot who, in January 1966, descended safely into the New Mexico desert after his Mach 3 aircraft broke up at an altitude of 78,000 feet, travelling at 2,000 miles an hour. The Caterpillar Club is not the only one that awards insignia to those whose lives have been saved by parachute. Other chute manufacturers have also formed clubs. One, created in 1940, by the GQ Parachute Company at Woking in England, was called the GQ Club ? later changed to the Gold Club. In 2001 the name-corrected Irvin company and GQ merged to become Irvin-GQ Ltd.

There is a similar uniform posted on the US Militaria Forum at: http://www.usmilitariaforum.com/forums/ind...showtopic=21454

Gordon thanks for the props on the photo. I didn't even know I had the Soviet badge until I looked thru the stuff I had accumulated while stationed in Berlin.

Thanks Simon - I remember the Gurkha's boasting that the Argentinians surrendered when they heard that the Gurkha's had arrived in the Falklands. Those Gurkha soldiers were a tough lot with stamina and endurance in the field and were good runner as well. They also took a lot of risks that US soldiers would never take in training. Like jumping out of the back of a Land Rover, setting up a mortar, firing of a few round from a "hip shoot" loading up and driving off. Kevin

Bump.

I was going through some papers in one of my old Army footlockers yesterday and ran across a 1983 Calender showing the SS Uganda. I purchased this from the mess fund of the 7th Duke of Edinburgh's Gurkha Rifles when they trained in Fort Lewis, Washington that year. I recall one of the officers saying that the significance of the calender was that the regiment returned to the UK from the Falklands War on the Uganda. Attached is a scan, its a bit larger than my scanner but you get the idea. Has anyone seen one of these before? If it's a troop ship why does it have the white livery of a hospital ship? Kevin

Yes, Two colors Orange and Grey.

Here is my officer's para beret: and here is my women's beret which I've pinned the para insignia:

Paul- Similar, but not the same. On a female beret the sweat band is not leather but synthetic, there are no vent holes on the side and no plastic diamond inside the beret with the size and year information. The typical woman's beret would have all of the info in one line inside, like: NVA 56 1858 P 1 (NVA Size 56, Makers Number 1858, Year 1986, 1st Quarter) Kevin

Yes, it looks to be a rather small enlisted para beret. Kevin

It MAY be a Para Beret as the older ones used the standard sizing codes. Later ones had sizes 1-4 and an an ajusting string at the back. It's date coded 1981, but I don't recall when they made the switch. It has the diamond sweat shield inside the hat and the side vent holes normally seen in a Para Beret. Does it have a leather head band? Kevin

It's a long shot, but my mother's maiden name was Reimer and her grandparents immigrated to the US before WWI. Her father had a brother which stayed in Germany named Detlef whose son Johann Heinrich Reimer, born 3 November 1899 in Kochendorf, would have been about the right age, he was married in 1915. Kevin

Ferdinand - Thanks. So I had it backwards the box was given to Gerashchenko as indicated by the v. (von = from) Albert Schuppan. Perhaps he was a representative of the city of Berlin. I found this box in an antique store that was part of a flea market set up in an old train station in the US Sector of Berlin in the late 80s. Kevin

To give an idea of size the lid is 4" x 3" (10.2 x 7.6 cm) and its about 2" (5.1 cm) tall. And some history of the 86th Sig Bn: The 86th Signal Battalion was constituted 23 March 1966 as Headquarters and Headquarters Detachment, 86th Signal Battalion, and activated 1 June 1966 at Fort Bragg, North Carolina. Two months later, it deployed to Vietnam, on 16 August 1966. The battalion was originally located within the Cu Chi base camp, home of the 25th Infantry Division. It supported the Army Area Communications System in the western portion of the III Corps Tactical Zone. The battalion was inactivated in Vietnam 30 April 1971.

Was doing some Spring cleaning and ran across this box, so I am reviving this thread that I posted two years ago in hopes that someone might have a clue as to its significance. It's an odd items, Russian inscription to what appears to be a German citizen with 1945 date but with a US 86th Signal Battalion unit crest on the lid. The 86th Sig Bn crest was not authorized until 1966 so I suspect it was put on there later to replace something else that had been on the lid. Kevin

No problem. Kevin

Ok, Found the Regimental Headquarters Staff Ribbon, center looks black but actually a dark blue -

I also assume that you have been to the Pershing Rifle National Headquarters website which has a supply section that shows some of the ribbons. Unfortunately neither the NHQ or RHQ Ribbons are shown: http://www.pershingriflessociety.org/index...rces_Supply.htm

Lukasz - By the way, me and many other East German collectors are constantly using your Orders and Decorations of East Germany (German Democratic Republic), 1949-1990 http://www.medals.lava.pl/de/ddr.htm page for reference. Thanks much. Kevin